Yalnız
adamın gizemi
Bir
balığın vardı ağzı kırık kavanozda
Teneke
bir kutuda açık pembe bir gülün
Sararmış
yapraklı kitapların
Üstü
aşınmış yeşil koltuğun
İçi
tıka basa izmarit dolu küllüğün
Bide
antika deden kalma radyon
Yaprak
sarması severdin bol yoğurtlu
Demli
çay içerdin ince bardakta
Arada
ufak ufak notlar yazardın
Yapıştırır dın
duvarlara
Bir
şarkı mırıldanır dın
Sevemez
kimse seni diye başlayan
Yüzünde
hep bir hüzün bulutu vardı
Gözlerin
ezelden nemliydi
Hep
merak ederdim bu adam neden yalnız diye
Ama hiç
soramadım
Korktuğumdan
değil
O
gizemin bozulmasın diye
…
O SABAH YAĞMUR YAĞIYORDU
YOL
KENARINA ÜST ÜSTE İSTİFLENMİŞTİ,
SENİN
İÇİN ÇOK DEĞERLİ
ONLAR
İÇİN DEĞERSİZ EŞYALARIN
SONRA
İKİ ÜÇ KİŞİnin OMUZUNDA çıktın DIŞARIYA
BİR
TABUTA
…………………
Koştum
…..
Öylece
baktım ardından
Sonra
sigara kokusu sinmiş o küçücük evine girdim
Camın
kenarında yarısı içilmiş bir çay bardağı
Yere
düşmüş bir kitap
….
Ve
duvarda bir not
………………..ÇOK
BEKLETTİM BİLİYORUM
……………..GÜLÜMSE
ARTIK
YANINA
GELİYORUM………..
silgisizce