SENSÝZÝM 

Sensizim, ben sensizken yeni uçmaya baþlamýþ bir kuþ gibiyim, boþlukta kanat çýrpýyorum, sanki adýný unuttum, aslýnda boþuna  çabalýyorum çünkü daha umudunla mutluyum, uçamýyorum bir yaným sende yapamýyorum, hep sensizliðe çakýlýyorum!

Sensizim, ben sensizken yolunu kaybetmiþ biriyim, dolanýyorum belki seni bulurum ama hep yokuþlarý çýkýyorum, aslýnda yürüyorum sanki sana geliyorum ama ben hep sensizlikte kayboluyorum!

Sensizim, ben sensizken anlamýný yitirmiþ bir cümle gibiyim, yazýlýyorum belki seni anlatýr kelimelerim ama hep sensizliði heceliyorum, aslýnda sorulara bürünüyorum, sanki seni yazýyorum ama ben hep sensizlikte noktalanýyorum!

Sensizim, ben sensizken fýrtýnaya tutulmuþ bir gemi gibiyim, rotamda sen, ufkumda sen, sanki demir alýp sana yol alýyorum, ama sensizlik girdabýndan çýkamýyor sanki olduðum yerde dönüp duruyorum, aslýnda ben hep sensizlikte dibe vuruyor, sensizliðe batýyorum!

                        Ben sensizlikte sana duyulan hasretim!                             üþütür, acýtýr, aðlatýr, yalvartýrým, sensizliðin ertesi akýldayým ne bir haz býrakýrým, ne bir tat, ne sevgi kalýr, ne nefret, sensizliðin býçak keskinliðinde ki sýzýsýdýr adým, sensizlikte gündüzlerde gecedir ama asýl geceleri bi baþka yakýcýdýr tadým, düþleri kabus, uykularý harab, sevenleri kahredip, sevdiklerine piþman ederim!

Ben bir þiirim, ismim sensizim, okunuyorum, belki bir yerlerden duyar gelirsin ama hep sensizlikte yankýlanýp durur sesim, harflerim eðik, yazýlarým siliktir, aþk hep farklý þekillerde yaþanýr ama ayrýlýk sonrasý yaþananlar hep aynýdýr, bu yüzden tüm dünya dillerine çevrilmiþtir dizelerim, bütün dünya okur, sensizlikte kimi leyla, kimi mecnun olur ama sensizim diyen taraf olmayacaksýn bu duyguda, sonra tufan olsa kasýrga kopsa ne söndürebilir için için yanan yüreðinde ki ateþi, nede fýrlatýp atsa seni çok uzaklara, bu savaþtan kaçýp kurtulabilirsin.