Online Üye
Online Ziyaretçi
İyi değilim dostum......
Bir ağırlık var
üstümde
Yorgunum
çok yorgun
Dünya
her gün biraz daha biniyor omuzlarıma
Ve
benim her gün biraz daha tükeniyorum
Sadece
benmiyim diye bakıyorum
Galiba Herkes aynı
Ne
sevmenin tadı var ne sevilmenin
Insanlık
vefasızlıktan isyanda
Herkes
bu kadar haklıyken
kim
haksız .....bilemiyorum
Yalnızlığı
sever oldum
Inanmıyorum
kimselere
Kimselerde
belki bana inanmıyor
Anlık
mutluluklar peşinde koşuyorum
Kafamda
bin tilki binin kuyruğu bir birine karışmış
Göründüğü
gibi değil bu dünya
Bir
o kadar da yerin altında var
Karanlıklar
ışıkla aşılmıyor artık
yutuyor bir bir insanları
Bu
kısır döngüde
Kaybedip
kaybedip buluyorum kendimi
İnandığım
şeyler hep eksik hep yarım
Bir
sağa bir sola savuruyor beni
Şimdilerde
düştükce doğrulmaya mecalim var
Ya
sonra
İçleri
boşalmış sanki insanların
Bir
taraftan bakınca diğer taraf görünüyor
Kalplerinde
kocaman bir ur olmuş vicdan
Ben-ci
olmuş tüm insanlar
Yorgunum
dostum ... çok yorgun
Daha
az düşünsem belki daha çok mutlu olurdum
Ama
daha az düşünürsem
Yine
ben ben olurmuydum....
Yorgunum
işte .......
Anlamamaktan
Anlaşılmamaktan
Anlatamamaktan
Sen bari anla dostum.....yorgunum.
....