Online Üye
Online Ziyaretçi
.
VE
KAYIP ŞİMDİ RUHUMUZ
Yetişemiyor
insan
Hayatın
artan hızına
Hayaller
okyanus misali
Bir
damlada bitmeyen susuzluk
Çocuk
kaldığımızdan belki
Dünyamıza
arzular hâkim
Duygular
tıpkı doğduğu gibi
Bilgelik
renginde vakit
Kalabalık
duraklarda yalnızlık
Uzayan
koşularda nasıl da unuttuk
Nefes
almanın tarifsiz tadını
Ve
kayıp şimdi ruhumuz
Bozuk
her şeyin ahengi
Az
yolculuk var kendimize doğru
Tükenirken
büyük sermaye
Bunalım
girdabında çırpınıyor sözcükler
Manevi
iklimdir artık beklenen
Gözyaşlarında
yardım çığlığı
Yılların
unutulmuş kuraklığına
Ve
huzurdur yakışan
Hislerin
narin coğrafyasına
Yalvaç
– 22 Aralık 2018