ELVEDA
Bir umuttu yalnızlık bir şeyleri paylaşmaktı belkide
gözlerim dalıp giderken belki belkilerle dolu bir hayattı bu
ölmekti belkide
kara toprağa girmekti
asıl ölmek sensizlikmiş aslında
sen benim içimde açan bir güldün sönmeden alevlenen
başımı yastığa her koyuşum,da sen vardın hayallerim,de
söküpde atamadığım sen
bir hayeldin hükmedemediğim
bir masaldın bitiremediğim selam verip,de elveda diyemediğim
sen
sen varken birlikte otursam yanında olsam
senin kokunu hissetsem konuşmasakta bakışsak varlığını hissetsem yeter
seninle düşlerimin mahpusunda bir ömür yatmaya seninle başlayıp yok olmaya hazırım
seni bulmuşken gidiyorum şimdi
ölesiye sevmişken elveda diyorum sana
ağlayan duygularımla hiç bir şeyi yaşamamış say sevmemiş say beni
ben aslında sana bütün güzellikler olmak isterdim
bir elveda olmak istemezdim
bakma gururuım,dan gidiyorum
gücüm kalmadığından gidiyorum
sen üzülme ne olur
seni yine çok seviyorum elveda sevgili
bunu söylerken ben zaten ölüyorum
malatyalı şair
cahit aluç
(
Elveda başlıklı yazı
cahitaluc tarafından
23.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
