Kolay mı sanıyorsun sen şiir yazmak
İçinde bir sürü duyguyu harman edip
Eleyip beleyip yazmak
Sen anlatacaksın ki yürekten
Anlayan da biri çıksın
Hiç kolay değil hiç
Elinde kalem denen bir silahın olacak... ve sen kan
çıkartmadan lafü- güzaf eylemeden tam 12 den yürekten vuracaksın.... kolay
değil işte ağlayanın göz yaşına mendil
olmak, hiçte kolay değil gülümsemeyi unutmuş bir yüzde dudak kenarı kıvrımı
olmak... bir formülü yok bunun belki tamamen
doğuştan...belkide sonradan ne yaşadığın la alakalı.belkide herkesin
baktığını sen görüyorsun... sonra kalemi alıp eline yazıyor da yazıyorsun öyle
bir yazıyorsun ki yazdıkça sen sen oluyorsun anlattıkça çoğalıyor duygular ve
anlattıkça anlamlar güzelleşiyor...harfler birleşip kelimeye ,kelimeler birleşip
cümleye dönüşüyor... bir bakıyorsun şiir olmuş ....buraya kadar tamamda bir de
bunu adrese postalamak var... doğru adreslere ulaşmalı ki okuyan içinde kendinden bir şeyler bulsun
....yormasın okuyanı zaten karışık duygularının içinde kaybolmuşken birde sen
ne demişsin ...onu demiş bunu kast etmişsin diye uğraşmasın.... sırf edebi
olsun diye süslediğin onlarca kelime
arasında kaybolmasın... gizemli olacağım diye yazdığın şiir bulmacaya
dönüşmesin.... her kelimesini anlamak için sözlük sözlük gezmesin...bu demek
değildir ki uçtu uçtu kuş uçtu gitti dala kondu ...her kelime ,dozunda gizem,
dozunda bir harman bence güzel olan bu... şiir duyguların coşmuş
halidir...karşındakini bezdirmek yormak için yazılmamalıdır.. içine akacak
sımsıcak bir duygu yoğunlu ile yazılmalıdır ki.. yürekte yer etsin.... demem o
ki şiir denen oku yaya gerdin ,
gerdin bıraktın ... hedef yürekse ne gözü kör et ne ciğeri del... tabi ki bu
işin uzmanı ben değilim.... yazdığım kadar şair okuduğum kadar okurum... bu da benim bildiğim kadar...
uzmanların affına......
Silgisice dip notlar