Her yer çok kalabalık
Kayıp köşelerde yüreğim
Kendimi ait hissetmiyorum
hiç bir yere
tıka basa sokaklar
Tıka basa insan dolu
yürekler
Ama hiç biri hafifletmiyor yalnızlığı
Çok ses var herkes ayrı
bir makamda ayrı şarkıyı söylüyor..
Kafamızın içindeki sesleri
duyamaz olduk
Her çiçek başka başka
açmış çöplüklerde
Kokusu duyulmuyor
söylenen sözlerse havada
uçuyor
Düşen yerde kalmış ,üstüne
basılıp geçiliyor
Her yer çok kalabalık
kolumuzu sallayarak
gezemez olduk sokaklarda
elimiz kolumuz birinine
mutlaka değiyor
Göz göze gelmekten
kaçınıyoruz başka insanlarla
Gözler bile artık yalan
söylüyor
Neyin telaşı bu nereye
gidiyor bu kadar insan
Hırs kokuyor her
yer,egolar kirletmiş caddeleri
Mutluluk sakız olmuş
çiğneyip çiğneyip tükürüyoruz..
Çok kalabalık her yer kim
ne diyor anlamıyoruz...
Ne çok şikayet ediyoruz
her şeyden
Ve ne çok alkışlıyoruz
sahte insanları...
Yükseltip yükseltip göğe saldıklarımız yukarıdan çamur yağdırıyor
En kötüsü de
kirlendiğimizin farkına varsak ta
Aldırmıyoruz...
Bir sussak
Bir dursak
Bir baksak
Bir görsek
Bir dur diyebilsek
kendimize
Bir sarıl a bilsek bir birimize
Aynı şarkıyı bir ağızdan
söyleyebilsek
Yara açmak yerine yaraları
sarsak
kalabalık olmasak
kendimize
Ve bu kadar yalnız olmasak bir birimize.............
silgisizce