Online Üye
Online Ziyaretçi
Ve nihayet geldin yanı başıma.
Belki hazır değildi bu sefil bedenim.
Ama şu ruhim hep yolunu gözler idi.
Zikretmeden ismi cemalini o rahata ermezdi.
Her nefes alşımda unutuversede sefil bedenim
her nefes verişimde ruhum unutmazdı seni.
Saklasam da cemalinle müşerref olan şu tepemdeki beyaz emanetini kendimden.
Görüveriyor işte ruhum.
Her son baharda bir uyanış nidalarıyla avutsam da kendimi.
Her şems vaktinde cemalinle diriltiğin ruhum hep yenik düşüyordu bu sefil bedenime.
Taa ki şu anadek ve gelmişsin işte hak olan da fani olana.
İşte kalk kandır kandıra biliyorsan ey sefil bedenim.
Artık yok karşında bir fani.
Son nefesimde bile temah eylediğim beşere koşarken.
İmdi hangi nefes ile yüreceğim ebedi olana
İşte gelmiş yanı başımdasın ya arzail.
Sen nasıl kötü olasın ki.
Sen ki baki olanın nuru cemalisin.
Sureti nazarında kendimi gördüysem senin soçun ne ola.