Bir Türkü söylesem düşmez dillerden
Gönülden gönüle yol olur gider.
Kervanlar geçerken Taşköprülerden,
Arkada kalanlar el olur gider.
Kapımda yıllarca çalınır sazlar
Türküler acıklı yürekler sızlar
Kalenin burcunda oynayan kızlar,
Yiğidin gönlünde yel olur gider.
Adalet önünde eğilen başlar
Başımızı yarar şu gelen taşlar
Gözlerden dökülen bu kanlı yaşlar,
Analar gözünde sel olur gider.
Ocaklarda ateş yanar köz olur
Birine göz etsem hemen söz olur
Yabancıyım diyen gelir öz olur,
Dört kişi elinde sal olur gider.
Bağrımdaki ateş yanar dediler
Yaralarım her gün kanar dediler
İnsan sevdiğini anar dediler,
Ağaçlar kırılır dal olur gider.
DOĞANAY’ım yazan eller bilirim
Seninle söyleşen diller bilirim
Gezip dolaştığım iller bilirim,
Söylediğim sözler bal olur gider.
Kemal DOĞANAY