Bir yalan geliyor gözlerim önüne tozpembe
Ve uçuyor göğe istikbal kanadı kırık kuş gibi
Adım adım yürüyorum hiçlik çıkmazına
Ayağımda kader isimli çamurlu bir çizme
Sendeliyorum ara sıra kaydırıyor ayağımı
Ve bakıyor hasret kalmış gözlerim yollara
Korku veriyor zihnime gördüğü gerçeklerle
Ve bir yıldırım gibi düşüyor gönlüme her şey
Paramparça oluyor bölünüyor ikiye
Gördükçe var olanı daha ayrılıyor kalbim
Meğer cennet değilmiş dünya
Ve insanlar aslında babam gibi değillermiş
Şimdi görüyor gözlerim kavuran gerçeği
Gördükçe dilimde dua eksik olmuyor
Rahmeti diliyorum uygun ve güzel zamanda
Mutluluk bir çirkin elbise giymiş dolanıyor
Birbir sarhoş ediyor cümle avaneyi
Kimse bilmez kimse görmez hakikati
Bir mutluluk var gölgeler ötesinde gizli
Ve anahtarı ancak yüce bir rahmet
O rahmet ki ölümün getirdiği yüce adalet
Şimdi bekliyorum ki o adalet tecelli etsin
En uygun zamanda benide mesud etsin
Yazarın