VEDA EDERKEN


Bahar çiçek çiçek açıp da geldi
Buram buram esen ılık bir yeldi
Ruhları okşayan sıcacık eldi
Aratmadı güzü, veda ederken


Onunda başkaydı tadı ve tuzu
Ne çok üşütürdü dondukça buzu
Bazende bilmeden, kaçardı dozu
Neden asar  yüzü, veda ederken ?


Zorluk yaşatırdı poyrazın yeli
Soğuk yağmur çamur, azgındı seli
Bunalıma sokup, ederdi deli
Hiç kalmasın gözü, veda ederken


İzin ver ağaçlar, çiçekler açsın
Etrafa mis gibi, kokular saçsın
Bahar sen her daim, başlara taçsın
Yeşert bayır düzü, veda ederken


Bir kaç ayda olsa, misafir kaldı

Zamanı dolunca, mevsime daldı

Allah'ın verdiği, nasipten aldı

Dupduruydu özü, veda ederken


Dört mevsim baharı, emanet etti
Isıtıp güneşin, önüne itti
Ardına bakmadan, kış öyle gitti
Samimiydi sözü, veda ederken


                  Nesrin Önem
                   05  02 2019
                   Tekirdağ


( Veda Ederken başlıklı yazı sahrayeli tarafından 5.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu