O dönem -bir söylenti nedeniyle- askere gelenlerin sayýsý normalin üç katý kadardý ve bu sebeple bölüklere ayrýlmýþtýk. 

Bir bölük doktorlar; bir bölük eczacýlar, diþ hekimleri ve bir bölük de diðer saðlýk personellerinden oluþuyordu.

Bir gün, sýnýftayýz.
Bölük komutanýmýz yüzbaþý, sert ama babacan bir adam. Bize, temel askerlik eðitimi üzerine konular anlatýyor. 

Kýlýk kýyafet, yatak düzeni, disiplin, bir komutanla konuþmaya baþlamadan önce kendini tanýtma, dahili hattan telefon gelince vb. durumlarda ilk önce ne söylenir gibisinden konular.

Ayný konularý bizden önce diðer iki bölüðe de anlatmýþ.

Ders sýrasýnda kapý çaldý. Komutan:
-Gel!... diyerek seslendi.

Ýçeriye bir asker girdi, bizim gibi yenilerden.
Girer girmez kendini tanýtmadan yüzbaþýya bakarak direkt söze girdi ve:

-Komutaným bir duyuru yapacaðým! Dedi.

Yüzbaþý bir anda sinirlendi.
-Sen kimsin evladým? Diyerek baðýrdý.

-Efendim, ben 2. Bölüktenim; dedi asker.

O anda komutanýmýz:
-Yaa!.. Öylemi asker?.. Neresinden?.. Ýçinden misin? Deyince, sýnýfta kahkaha tufaný koptu. 🤣🤣

                                   Mustafa Gül (Hamdi)
                                      -Askerlik Anýlarý-