tarifsiz her aşk,
son demidir gecenin 
sulh rengi umutlar
kelebek kanadı gibi kırılgan
tarla kuşu kadar da ürkektir
ve azizim  
şehr edip usul usul yanan ocağı 
sabaha göçebedir. 

yangınların darası yürek
bir avuçluk su,
bir kırmızı gül sığacak bedendedir
adaletten muzdarip 
en kanlı ihtilalin 
bir gün öncesindedir 
.
ah azizim 
güzide bir cemalin kıblesinde 
hacimsiz biçimsiz şekilsiz 
tövbede meçhul, ikrarda nasipsizdir 

kafi olsa lügatı anlatırdı; 
heyelan altında bıtıraklaşan
gözyaşları taş yalaklara düşen 
cilbabı serap, 
kirpik diplerinde yeşeren kederleri
duyardık  azizim 
İbda-ı aşkın us makamına
kadeh kadeh sürülürken ki sesini..
 
elemler dizer teleklerini 
kanat seslerini rüzgar sanarsın 
ter ter dökülürken elekten 
çiğ kokusu yakar genzini 
göç zamanı azizim 
en çok göç zamanı 
hicap duymadan sebepsiz yere  
ağlarsın 
 
Ümit Seyhan 
( Göç Zamanı başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 22.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu