İstanbul, Viyana, Hannover derken,
Yollarını mesken, tutmuşsun sanki,
Canından canların, öpüp koklarken,
Bu Dünya dar değil, sonsuz inan ki. -Neşe
*
Kuş olup uçardım kanadım olsa,
Yavrumun yanına, gitme sırası,
Neye yarar her yer, sınırla dolsa,
Torunlar özledim, uçma sırası. . -Melek
*
Yüreğim kanatlı, sevgimden dersin,
Ciğer parelerim, canımdan dersin,
Sınırı aşarım durmadan dersin,
Canlarına sevgin, yeter inan ki. -Neşe
*
Uzak sayılır mı, canların yeri,
Yürek orda atar, dönülmez geri,
Gözümde canlanır, hepsi bir peri,
Bal kaymaktan ağır, torun darası. -Melek
*
Sevgi yağmurları, yağar soluna.
Tez istersin torun, alsan koluna,
Ömrünü yazarsın, gurbet yoluna.
Yolları edersin, yakın inan ki. - Neşe
*
Baktım ki yağıyor, Viyanaya kar,
Özlemim arttıkça, dünya bana dar,
Herbirinin ayrı, mis kokusu var,
Hannover'den fazla, yoktur arası. - Melek
*
Hasretlik çekersin, bütün ömrünce,
Mevsim kış olsa da, bahar gidince,
Dünya sonsuz olur, özlem bitince,
Hayatın neşesi, tadı inan ki. - Neşe
*
Bir can Viyana'da, orda yaşıyor,
Bir can Hannover'de, orda yaşıyor,
Görmeyince inan, sabrım taşıyor,
Bu bendeki özlem, yürek yarası, - Melek
*
Yüreğinde hepsi yerleri ayrı,
Şimdiden hazırsın, yolcusun gayrı,
Dilinde bir türkü, vuslata çağrı,
Yaşama sevincim, dersin inan ki. - Neşe
*
Teraziye vursan, ağırı tartar,
Hayatın anlamı, onlarla artar,
Vuslata varınca, neşeler katar,
Mekik dokur iki, kıta arası, - Melek
17.02.2019 ist.
Neşe Kızılyar - Melek Dönmez
söyleşi şiiri.
