ÖMÜR DEDİĞİN
Evveli bahardır sonu
zemheri
Rüya gibi geçer gençlik
günleri
Farkına varmadan çabuk ve
seri
Yorularak biter ömür
dediğin
Dalları kırılır koca
çınarın
Suları kesilir akmaz
pınarın
Temelin sarsılır çöker
kenarın
Durularak biter ömür
dediğin
Yaşlılık boynuna takınca
yular
Çağlamaz ırmağın durulur
sular
Hazan vurur gülün yaprağın
solar
Kırılarak biter ömür
dediğin
İnsan bir ekindir dünya da
harman
Vadesi dolunca yazılır
ferman
Lokman hekim gelse bulamaz
derman
Darılarak biter ömür
dediğin
Toplamı beşikle mezar
arası
Ne yaşı bellidir ne de
sırası
İki metre bezdir bütün
mirası
Sarılarak biter ömür
dediğin
Hasreti göçerse saf iman
ile
Biter dünyadaki kederle
çile
Kara toprak denen en son
menzile
Varılarak biter ömür
dediğin