Tanrı Dağları’ndan çıkıp gelmişiz,
Bayrak elde coşan yiğitler biziz.
Büyükleri sevmiş, ata bilmişiz,
Meydanlara koşan yiğitler biziz.
Allahın ismiyle çıktık yollara
Baharda can gelir kuru dallara
Emrinde bekleyen bütün kullara,
Hakkımızı bilen yiğitler biziz.
Adalet kılıcı çıktıysa kından
Geçeriz servetten geçeriz candan
Savaş meydanında akacak kandan,
Şehitlerle gelen yiğitler biziz.
Hak’kın huzurunda eğilir başlar
Analar gözünde eksilmez yaşlar
Ordular her zaman cephede kışlar,
Dostlarına gülen yiğitler biziz.
Tarihe sözüm yok mazide kalmış
Türklüğün Sevdası Cihanı almış
Kızıl Elma diye hayale dalmış,
Cephelerde kalan yiğitler biziz.
Göklerde süzülen bayraklar aldır
Başbuğlar konuşsa sözleri baldır
Bir yiğit düşerse yerinden kaldır,
Dallarında solan yiğitler biziz.
DOĞANAY’ım özüm ateşte yanar
Nerde masum görsem yaram hep kanar
Dünya Devletleri Türklüğü anar,
Kahramanca ölen yiğitler biziz.
Kemal DOĞANAY