Bir gün ağzında bir şey yere bırakıp yavrularını çağırıyor.Baktım bir fare bizim yaramazlar koşup geldiler fare kaçıyor anneleri tutup tekrar önlerine getiriyordu (Bu sahne yıllar sonra evimize tv girdiğinde seyrettiğim belgesellerde ki aslan yavrularına yapıyordu .) Çusu bazen yattığında emmeye gelen yavrularına kızıyordu ,demek ki onların süt içme zamanları geçmişti. Yavrular büyüyünce talipleri de oluyordu bu anneleri kayıp olana kadar her sene devam etti. Kapımız çalındı bir gün çocuklar haber verdiler, --- Sizin kedi öldü... Şok olmuştum derler ya başımdan kaynar sular dökülmüştü sanki. Sonradan öğrendik komşumuzun oğlu canlı hedef yapmış taş atarak onu o hale getirmiş. Yanına gittiğimde yerde başı kan içinde hareketsiz yatıyordu.İçim cız etmişti onun o halini görünce. Aldım eve getirdim.Yarayı temizledim baytara (Veteriner ) götürecek halimiz yoktu. Ağzını elimle açıp çay kaşığı ile süt veriyordum içecek durumda değildi ,ama ben dökülenlere aldırmadan işimi yapıyordum.Böyle böyle iyileşmesi için caba harcıyordum. Yavaş yavaş durumu düzeliyordu.Bir kaç hafta sonra da ayağa kalkmaya başlamıştı.Halk arasında kediler dokuz canlı olur diye bir söz vardır. Büyüklerden bu gayretimin ödülünü alıyordum. ---Başkası olsa ona bakmaz.. ----Kediyi iyileştirdi.. Sözlerini sık sık duyar olmuştum. Kedim iyileşmişti ama belirli zamanlarda hastalanıyordu .Kuyruğunu yakalamaya çalışır gibi dönüyordu.Bu üç beş dakika devam ediyor bu arada ağzından salya gibi köpük geliyor.Sonra sakinleşip eski normal haline dönüyordu .Bu hastalığı kaybolana kadar devam etti. Yıllar sonra duymuştum kedi öleceği zaman sahibim benim o halimi görmesin diye evi terk edermiş. Yaşlanınca onun yerine erkek yavrularından bir tane almıştım.Çünkü her sene yavrular dert oluyordu(Şimdiki gibi kısırlaştırma olayları o zamanlarda yoktu .) Kedim eve gelmez olmuştu bunu biz o zamanlar evde yavrusu olduğundan onu kıskandı ondan gitti demiştik.Küstü demiştim ben de huyunu bildiğimden. Ondan doğduğunu görmesem bu onun yavrusu demezdim ona da .Annesinin tam tersi bir hayvandı.Annesinden görmediğimizi ondan görüyorduk.. Annesini çok arar olduk,ne yaparsın annesin hatırına ona da katlandık...
( Kedim Final başlıklı yazı HasanÖzaydın tarafından 17.04.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
