Gözümün değdiği her ışık kör oluyor.
Yonttukça zaman kabuğumu 
Altında ki çığlıklar 
Çatırdayarak yanıyor 
Üstünde bir semaver 
Karanlık bir rüyada 
Çay kaynıyor..
 
Tüm hasımlarla dost 
Dostlarla hasım olmuşum,
Rüzgarsız uçan uçurtmaya 
Aslı aşk olan sahte bir ad koymuşum

Gece yarısını başımdan savmışım
Saatimi yılanların suya indiği bir vakte kurmuşum 
İpek iplikten  bir salıncakta
Tek özlemleri,sevinçleri benzeş 
Bir çocuğu ninnisiz uyutmuşum 

Kıvrılıp bir köşeye 
Gecenin alnından düşen her sesi
Sesimle yoğurmuşum 
Eli ayağı zifirilik kesmiş 
Yolumdan geçen kim varsa 
Bir içimlik durdurmuşum.

Sonra düşmüş başım omzuma
Bir kaz tüyünün sırtında
Kırbacı vurdukça vurmuşum 
Tutuşmuş alazlar, devrilmiş semaver 
Bir duman gibi çöktüğüm yerden
Sessizce dağılıp, kaybolmuşum..

Ümit Seyhan
( Semaver başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 17.05.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu