Online Üye
Online Ziyaretçi
Elini masaya vurup çekip gitmekle,
Beni perperişan etmekle,
Beni bana küstürmekle,
Ne geçiyor eline söylesene!
Allah peygamber aşkına yapma böyle,
Böyle yapmakla duygu ve düşüncelerimi kör düğüm ediyorsun.
Yarına dair pespembe umutlarıma,
Kezzap döküyorsun.
Bilmem farkında mısın?
Sen bu kadar acımasız,
Sen bu kadar gaddar,
Ve sen bu kadar egoist değildin.
Nedenlerini bilmek, benim de hakkım değil mi?
Fiziki güzelliğinin yanında, keşke gönlün de güzel olsaydı!
Keşke, iki ayağımı bir papuca koymasaydın!
Keşke, iki yakamı bir araya getirseydin!
Keşke beni, biraz anlamaya çalışsaydın!
Sana karşı olan sevgi ve muhabbet fidanlarımın
Can sularını aşk ve şevkle verseydin.
Keşke bazen, yapmacık da olsa yüzüme,
Celalli ve haşin bakmak yerine gülseydin.
Sıkıntı ve kederlerimden beni bir anlığına azat etseydin.
Kendi sılam da, gurbeti yaşamak istemiyorum artık.
Ben eski ben değilim.
Duygusallığım, ha bire artıkça artıyor.
Yufka gönlüm, firakına artık dayanamıyor.
Yazın Ağustosunda bile, zemheri soğuklarını yaşıyorum.
Aşkın, balta girmemiş ormanlarında,
El ele kol kola, dolaşmak varken,
Kumrular gibi koklaşmak varken,
En güzel aşk şiirlerini, yazmak varken,
En acıklı sevda türkülerini, tam kıvamında söylemek varken,
Rengârenk kır çiçeklerinden, mahirce taç yapıp, başına takmak
varken,
Aksini yapmak sana ne kazandırıyor?
Ömür miadımız belli değil mi?
İstesek de istemesek de, günü ve zamanı geldiğinde, ölmeyecek miyiz?
Bu kadar zalimlik niye?
Bu kadar vurdumduymazlık niye?
Hani, biz sevgi tellalıydık?
Hani, biz muhabbet fedaisiydik?
Hani, biz parmakla gösterilecektik?
Hani, biz asla ve asla ayrılmayacaktık?
Hani, birbirimize şeref namus sözümüz vardı?
Hiçbiri umurunda değil!
Amacın ne?
Ne olur bal dökülen dillerin, sebebi hikmetini söylesin bana!
Suçum günahım varsa, özür dilemesini de bilirim ben!
Bunu sen de çok iyi biliyorsun.
Bir başıma yaşamaktan, usanç duymaya başladım artık.
İçmeye doyamadığım, tavşankanı ikindi çaylarını da unuttum.
İçim gam ve kasavetlerle, dolup taşıyor.
Ben de insanım, benim de bir tahammül sınırım yok mu?
Beni niye anlamak istemiyorsun?
Biraz daha ince eleyip sık dokusan ne olur?
Ben, sana ömrümden ömür vermek isterken,
Ben, sana gelen kada ve belalar bana gelsin derken,
Ben, senin için şirin uykularımdan feragat ederken,
Ben,visal özleminle yanıp tutuşurken,
Ben, sana olan nadide umutlarımla yatıp kalkarken,
Ben, yokluğunda en uzun en manidar şiirleri
yazarken,
Sen böyle taş kalpli olmakla,
Beni yaşarken öldürüyorsun.
Aşkın karanlık çıkmaz sokaklarında, bırakmışsın beni bir başıma.
Her şeyimi yerle yeksan ederken,
Eyvallah demeden beni bırakıp giderken,
En safi duygularımla alay ederken,
Bana gül diyorsun!
Ben nasıl içten gülebilirim ki?
Benim ne kadar duygusal olduğumu bildiğin halde,
Benden yapamayacağım çok şey istiyorsun.
Ah keşke bir an kendini benim yerime koysaydın!
Bana karşı acıma duyguların körelmiş sanki.
Lütfen sevdiklerinin hatırına, vazgeç bu huyundan
Acı bana biraz!
Acı ki, aşk ve sevdamız dal budak salsın!
Salsın ki, sevmeyi şiar edinenlerin aşk ve şevki artsın!
Artsın ki, sevda yolcuları sevda pınarlarından kana kana içsinler!
İçsinler ki, hararetleri kökten dinsin!
Dinsin ki, yaşanan aşk ve sevdalar tarihe mal olsun!
20-21 /Mayıs/2019