Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir görsen halimi nasıl derbeder
Daha dayanacak halım mı kaldı
Her anım hüzünlü her yanım keder
Gayrı tutunacak dalım mı kaldı
Gündüzün kederli gecem karanlık
Şu yüzüm gülse de sadece anlık
Yok, olmuş gidiyor artık insanlık
Gözümde dökmeye sel’im mi kaldı
Sadece ben değil çok insan böyle
Şehir kasabası beldeyle köyle
Varsa huzur bulan bana da söyle
Yazıp konuşmaya dilim mi kaldı
İçimde tutuştum canım yanıyor
Gören uzaklardan mutlu sanıyor
Dostlar üzülüyor düşman kınıyor
Daha yürüyecek yolum mu kaldı
Fırtınalar eser kopar giderim
Böyle yaşamakmış belli kaderim
Okunuyor baksan gözden kederim
Tutup sarılacak elim mi kaldı