Online Üye
Online Ziyaretçi
HAYATIN ÖĞRETTİKLERİ---
1
İkinci dünya
savaşından yeni çıkmış
l944 depreminde
evleri yıkılan
Yoksul insanların
torunlarıyız biz
Bazen,dağlardan
dağlara
Köylerden kasabalara
Sırtlarında un
çuvalları taşıyarak
Çocuklarını doyuran kadınlardan
biriyim
Bazen kırk derece
sıcakta,
Buğdayı sapından
ayıran ananın
Kanayan dudağındayım
Bazen dört yıl
askerlik yapan babayım
Esmer köy ekmeği ile
beyaz şehir ekmeğini
Katık eden
çocuğum bazen
Dağlardaki çiçeğim
Öten bülbülüm bazen
Zenginin, rahatın
sorgusu olmaz
Nedenleri nasılları
araştırmaz
Sorgulamaz yaşamı
Öğrenmek istedin de
Öğretmenin mi yoktu?
Karşımıza çıkan her şey
öğretmen
Her insan bir başka
ben
Ne kadar çoğum ben
Tek bir hücremden
tekrar dirilirim
Ve anladım ki
aramızdaki perde
Sadece bedenim
Varsaydığım sürece
aldanmaktayım
Beden toprağa düşünce
Okyanusa karışan bir
damla suyum
Sonsuzda sonsuzum
İnsanım ben esmalara
bezenmişim
İyi de benim kötüde
ben
Hata yapana kötüyü
musallat edende
İyiye ödül verendeyim
Alemlerin sonu yok
Sonsuzda bir nükte
bir noktayım ben
eminnur güler acar