Be hey can insanlar candan dostlar, sevgililer, yarlar,yarenler ve Yaþayan beden olarak dünyaya gelmiþ insanoðlu herkesle ama ayrýmsýz herkesle acýmý paylaþmak istedim.Belki bir nebze olsun rahatlayacaðým.
Belki ileride ama þu an deðil bu yazýya konu olanlar için þiirler yazacaðým bu kiþilerimi hep yaþatmaya çalýþacaðým ama belki ileride ömür vefa edip zaman alýrsa.
Ben Recep KAHVEÇÝOÐLU`yum neticede bir insan naturel olarak yaratýlmýþ bir vücudum.Bundan yaklaþýk 94 gün önce Anne tarafýmýn kýzlardan en büyükleri olacan Havise teyzemi kaybettik. (O.D.H.`de Öldü)Öyle amansýz bin acý yaþamaya baþladýkki bütün aile hatta bütün ana tarafý ve baba tarafý olarak bunun tarifi imkansýz.O en sevdiðimiz ve saydýðýmýz ençok disiplininden hemde amansýz bitmeyen Adaletinden korktuðumuz canýmýzdý.Ama her fani gibi(BÝr gün Bizlerde) ölüp aramýzdan ayrýldý.
Bu acýdan tam 72 gün sonrada ayný teyzemin yani Havise teyzemin Büyük oðlu Emekli Öðretmen Ýsmail ÖZDEMÝR`i de kaybettik.Abimde teyzemin acýsýna dayanamýyarak Kalp krizi geçirip bir hastaneye kaldýrýldý.Yapýlan tüm müdahalelere olumsuz cevap vererek, bütün tedavileri reddederek adeta ötenazi hakkýný kullanarak oda annesinin peþinden gitti.Çünkü o teyzemin yani Annesinin ölümünü kabullenememiþti ve kendisini çaðýrdýðýný söyleyerek ölümü hayata tercih ederek o da bizleri terk etti.(Allahým her ikisinede gani gani rahmet eylesin.Tüm ölmüþlere maðfiret olsun)
Ýþte sizlerle paylaþtýðým ama hayatýmda unutamayacaðým bir yýl 2009 ve unutamayacaðým (Þimdilik)üç ay Þubat,Mart ve Nisan.
Bu acý tüm sevenlerden ve sevdiklerimizden uzak olsun.