bazen susuyorum ellerimdeki kuş izlerini kimseye söylemiyorum kendi rüzgârına kapılan elbette genç ölür bunu çok iyi anlıyorum
gitmek babamsa annem midir geride kalan? cevap bulamıyorum kendimi aramaya çıktığımdan beri babam yolcu ve annem kırmızı düşünüyor
bazen susuyorum samimi kuşkular getiriyorum gurbet dönüşlerinde defne yaprakları ve kuşpalazları kurumuş dudaklarıma kanayan nehirler kokusu başımı döndürüyor
bazen susuyorum yaşlanmayan bir yerim olsun istiyorum ellerim hariç ellerimdeki kuş izlerini kimseye söylemiyorum tenhası kalbi olanın flörtü tenidir bunu hiç anlamıyorum
gördüğü ilk bahçıvana aşkını yamayan çiçek ne zaman bir çiçek gibi kokar ki ? ah çocuk aklım benim! ne zaman bir çiçek yitirse kokusunu bir annenin daha çok ağlamışlığı değiyor parmaklarıma söylemeli miyim bilmem ama bazen susmuyorum...
( Bazen Susmuyorum başlıklı yazı Vedat Keleş tarafından 26.10.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
