Online Üye
Online Ziyaretçi
KENDİMİZE SUSARAK
Tarih köprüsünden geçtim
Akşam karanlığında ve yalnız
Sesler geliyordu uzaklardan
Tanıdık biliyorum
Koştum durmadan
Tütün kokan ovalarda koşar gibi
Çocuklar vardı yüzü gülen
Hepsi şimdi şarkısız
Bekler kapımda asık suratlı gurbet
Senelerdir mazeret sunarak
Kayboldum uzun bir filmin senaryosunda
Ve hep kendime susarak
Fotoğraflar belirir hatıra duvarında
Kimi kıştan kimi yazdan
Zor soruların cevabı
Hayatın rengi saçlarımda
Topladım yılları asrın meydanında
Gördüm sızıları besleyen ne varsa
Ağlamak mümkün
Her yerde her yaşta
Yaşamak bu kadarsa
26 Ekim 2019 / Yalvaç