Yorgunum düşler sokağında
Kanadı kırık kuş gibi
Üşüyorum zemheri ayaz gecelerde
Sonbahar yağmurları yağıyor üstüme
Hüzün seli akıyor gözlerimden
Aldığım nefes üşüyor bedenimde
Düşünceler adsız sorular cevapsız
Ayaklarımın dermanı kesilmiş
Yürüdüğüm zaman tünelinde
Sorma ne aradığımı bende bilmiyorum
Sen neredesin ben sessizliği yaşarken
Mutlumu sandın beni senden uzaklarda
Umudum olmuş mola verdiğim duraklar
Belki gelip geçersin diye
Zamanını saatini bilmediğim bu kavramda
Kaç gece kaç gündüz geçti
İnan sayısını unuttum
Hasretinle yanıp kavrulduğum
Geçen süre zarfında
Gelip gitti mevsimler bile
Sen neden gelmedin zamanında.
Sevmek yanıp pişmekmiş
Yokluğunda bunu öğrendim
Yerine koyamadım bir başkasını
Bana geldiğin ilk gün gibi gel yine
İlkbaharda açan çiçeksin yüreğimde.