Ders almadan kimler hiçliğe erdi
Vurun gayrı
bağrım açtım da geldim.
Elbette rızadır insanın derdi
Ben de
zorlu yolu seçtim de geldim.
Alim olsak aşk yok ise hikâye
Yokluk yakar canı söyle ne diye
Bir yürek var yaratandan hediye
Sözümün
boyunu ölçtüm de geldim.
Söyleyin
yurt yoksa deyin nederim
Vatanımda asker olmak kaderim
Çağırırsa vatan koşar giderim
Şehadete şerbet içtim de geldim.
Tanımam zalimi Hakkı bilmişim
Varsayın ki savaşırken ölmüşüm
Dünya da
ağlamış o gün gülmüşüm
Ölmeden ahrete göçtüm de geldim.
Ne kazanır söyle kibirle gezen,
Cehennem
ehlidir mazlumu ezen,
Şirret fıtratıyla dudağın büzen,
Nice Ebrehe’yi
biçtim de geldim.
Adem olan tevazuyla güzeldir,
İnfak eden insan böyle özeldir,
Hakikat ehliyse ebed ezeldir,
Bilsen nice
dersten geçtim de geldim.
Adem Efiloğlu