Değildir
Bu gönül yaşar kötü halde değildir
Gitmek ister o yâr kal da kalan değildir
Birisi bir güzel söz söyler tadı baldan değildir
Gelen gelir gider aşkta söz söyleyen dil değildir
Bu gönül aşkla sever çok fazla isteyen fil değildir
Sen söyle yaz ey âşık yolda bekleyen o yârindir
Seni söyleten aşktır gönülde, kalemle fikir değildir
Kalem yaz dersin yazar fikir düşündürür aşk gülümsetir
Okuyan okuryazar çizer lakin konu söz değildir
Bakar lakin görende göz değildir sonu öz değildir
Gönül görür hisseder yakan aşktır köz değildir
Aşk böyle yazdırtır söyletir başta taç değildir
Fakir açta kalsa açı doyurur çokta aç değildir
Aşkla hasret iline düşenin derdi ilaç değildir
Nazlı yâri ister başka istemez gönlü bulamaç değildir
Yeter Gülveren’im yeter gayem çok yazmak değildir
Gönlümde birkaç söz söyleyerek kaçmak değildir
Gecenin saat dördünde yatmak hiç değildir
Hatır gönül almak sevmektir kırmak hiç değildir
Okuyanları usandırmak zinhar değildir
Bir tatlı muhabbetle gönüllere girmektir
Daha fazla söz söylemek abesle iştigaldir
Abes dedimse uyduda söyledim abesle işimiz olmaz
Gönlünde aşk istemeyen kapısını kapasa da kapayamaz
Aşka kapımı dayanır ey erenler tutsan da kol dayanmaz
Mehmet Aluç-Gülveren
Bulamaç: Sulu, cıvık hamur
