Kim anlar ki yüreğimin yalnızlığı güttüğünü
Sabah akşam kederi sinesinde öğüttüğünü
Bilsem bu mutluluk, çehremin neresinde gizlenir
Yüreğim, hüznün en manidar mahşerinde filizlenir
Kan damlıyor geceler boyu arsız gölgemde
Yalnızlık bir savaş, girsem de girmesem de
Hüznü ilikledim ruhuma, ilmek ilmek her akşam
Ne değişir sevsem, sevilsem, mutlu yaşasam
Her günüme keder sızdıran matem bulutları
Yeşertmiyor sinemde filizlenen umutları
Bana hayattan kalan bu yangında küldür
Yüreğim bazen katil soylu, bazen maktüldür
Bilenler söylesin, yalnızlığın dili necedir?
Ya bir sır ki çözülmez, ya da bir bilmecedir
Bu düşler ki kan çanağı, uykular eşiğinde
Vicdanımı sallasam susar mı ki beşiğinde
Bana hasret düşmüş, şu özlem çağından
Kahır damlar, gençliğimin mahzun dudağından
Mahzunluğum andırır, dâre çekilmiş Hallac'ı
Yalnız ölüm paklar, sineme örülmüş utancı
Neden her şey yerli yerinde, sanki bana inat
Ben paramparça iken, niye dağınık değil kâinat
Cehennem oldu hayat ben yandım dedikçe
Hüznüm gardiyan kesildi, kederim kelepçe
Doğunca ağladım, büyüdüm ağladım, ölünce
Bilmem tanırlar mı çehremi, mezarımda gülünce
Şimdi herkes gibisin, bir yabancı gibi adın
Seni benden uğurluyorum, elveda ey kadın!
Samet AKÇAR
(
Kim Anlar Ki başlıklı yazı
Samet Akçar tarafından
15.03.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
