Nerden başlasan aynı, bitirsen aynı tılsım
Mefhumlarda intibâh, görülmemiş kıvılcım

Sahi nasıl saklarım, sen olan tarafımı
Ervâhın sermest sermest, sarmalar etrafımı

Yüzünde hep o hayâl, hep o müreffeh iklim
Hangi lisân anlatır, bu efsûnu sevgilim

Hangi ruhsârdan aldın, söylesen anlarımda
Şehla şehla sen varsın, tümüyle ânlarımda

Say ki bir saltanatsın, kurulmuşsun bahçemde
Ne mümkün başka türlü, anlatamam lehçemde

Zülfün yanı başımda, âsûde bir terennüm
Ah o yârin ziyneti, “sevgimizde kördüğüm”

Zamanın musîkisi, varlığınla dem bulur
Sözlerin vecd kaçkını, nefesin hep nur solur

Doluşursun içime, nazenin hâllerinle
Bir destansı sevdâ bu, mümtâz hayâllerinle

Sergüzeştte duygular, kalbimin burçlarında
Şiirler bal verir o petek avuçlarında

Bir meczup şairim ben, arayan ötesini
Vurgun yedim dinlerken, nurunun bestesini

Bu tavrınla karşında, nasıl olunur suspus
Gözlerin mes’ud bir yurd, denizlerle okyanus

Mart/2020

F. Selçuk Soylu