Online Üye
Online Ziyaretçi
Utançtan yerlerin dibine girdim
Yüzüne bakmaya yüzüm yok Usta!
Sen binde gezerken kendimce birdim
Yanında benliğim özüm yok Usta!
Herkesin yazdığı kendine şiir
Şu deli dünyada herkes bir şair
Yazsınlar, çizsinler bana vesair
Elin yazdığında gözüm yok Usta!
Benim derdim yalnız sana ulaşmak
Geçmek ne haddime, arzum buluşmak
Hep seni yaşamak, seni çalışmak
Senden daha büyük sızım yok Usta!
Sen beni tanımaz bilmezsin babam
Yoluna kurbandır ocağım, obam
Sen ateşle beni sönmesin sobam
İklimim kış oldu yazım yok Usta!
Sensin tek tercüman sevgiye, aşka
Bende yarın kadar olsaydım keşke
Ancak kul kalırım aşka ve meşke
Senin emrin dışı sözüm yok Usta!
Cemâlin gözüme akınca gördüm
Yoluma şimşekler çakınca gördüm
Ardıma dönüp de bakınca gördüm
Nokta kadar bile izim yok Usta!
Şiirin bendeki adıdır Sâfi
Bu dört harf en uzun tanıma kâfi
Elbette peşinde bir çok halefi
Adayım, ama hiç hızım yok Usta!
Kusuruma bakma biraz dertlendim
Seni mekân bildim, seni yurtlandım
Şairlik vasfını henüz sırtlandım
Fakat taşıyacak dizim yok Usta!
Onur Kaya