Çamurdan karılmış insanlık

Bir incir yaprağıyla yetinmedi

Bir elma ile kovuldu cennetten

İlk suçu  Adem işledi…….

 
Çoğaldıkça sığmadı dünyaya
Yetmedi  elma 
Sırf etti güzel diye vurdu ceylanı
Üşüdü   oydu kayaları
Öğrenmişken taşa şekil vermeyi
Yuvarladı döndürdü tekeri
Uzağı yakın yaptı…
Yetmedi  Adem oğluna
elmanın günahı
İki  tekeri dört yaptı
Düz yola sığmadı üstüne birde kaza yaptı
Doymadı insan oğlu yedi yedi şişti
Göbek yaptı
Karanlıktan ürktü
Çok geçmeden  ateşi
buldu
Geceyi gündüz yaptı
Kendi yaptığına doyunca
Para denen şeyi buldu
İşte ikinci büyük   günahı
İnsanlığın en büyük yanlışını Lidyalı  yaptı…
Bulunan bulundu
Alınan alındı
Şımardıkça şımardı 
insan oğlu
İnsanlığını unuttu
Aç bıraktı kendinden olanı
Sığmadı savaştı  kana
buladı dünyanın toprağını
Sen  siyahsın dedi,
sen beyaz,
Aynı dili konuşmuyoruz diye
Aynı ekmeyi bölüşme di
Kardeşlik yerine kalleşliği seçti…
Şükür bilmeyen insan
Kendi canavarını kendi yarattı…
silgisizce