Bir mektuba nasýl baþlanýr bilmiyorum.Ne yazmam gerek onu da bilmiyorum.Sadece seninle konuþmak istiyorum ve þu an için yapabileceðim tek þey bu.Yazdýklarýmý okuyorsun diye ümit ediyorum.Kendimi o kadar inandýrmýþým ki yazdýklarýmý okuduðuna,rüyalarýmda beraber þiirlerimin eleþtirilerini yapýyoruz.Hatta sana yazýldýðýnýn bile farkýnda deðilsin ki kim üzdü bu kadar seni diye teselli bile ediyorsun beni.O kadar alýþmýþým ki benimle konuþmamana , aðzýndan ilk kelime  çýktýktan sonra bir sendeliyorum,uyanýyorum.Ancak ikinci düþümde konuþabiliyorum seninle.Bir gün rüyalarýmdan da gideceksin diye çok korkuyorum.Hatta bazen uyuyup uyumama konusunda bile þüpheye düþüyorum.Yataða yattýðýmda uyumak istemiyorum çünkü bilinçaltýmýn seni kusup benden ayýrmasýndan korkuyorum.Sahi korkudan baþka bir þey katacak mýsýn bir gün bana ?

Bir kere sözünü dinleyip gitmiþtim ya hani.Seni unutmayý denemiþtim.Sonra sadakatsiz ben olmuþtum ya hani.Bundan sonra dinlemeyeceðim seni.Bencil olacaðým.Senin düþüncelerine önem vermeyeceðim ki en azýndan yanýlsam bile suçu kendimde arayayým.Çünkü senin sözlerin yanlýþ çýkýnca nerede hata yaptýðýmý göremeyecek kadar kör oluyorum.Yanlýþ düþünme ihtimalin aklýma gelse de kabullenemiyorum.Yediremiyorum kendime.Kim bilir belki seni derinden tanýmadan bu kadar çok sevdiðim içindir.Belki de bu kadar çok sevmemin nedeni çok tanýmayýþýmdýr,ne dersin ? Sakýn sözlerimi yanlýþ anlama sevdiceðim , lafým sana deðil insanoðluna.Eðer bir ailen olmasa senin bir melek olduðuna inanabilirdim ama ablanla tanýþmamdan sonra bu ihtimali kaybettin 😊  Daha fazla hakkýmý tüketmeden bu günlük sana veda ediyorum.Olur da bir ihtiyacýn olursa unutma “Sana bir telefon kadar yakýn bedenine ise 3 saatlik uzaklýktayým.”