Sen gittiğinden beri

Ömrüm cebren zaptedilmiş

Dilimde adını tavaf

Dudaklarında yüzümün arşı

Acının zerafetini yakıyorum

Gözlerimin fenerinden

İlahi

Gönlünü kabe yapar herkes

Sahi kimsin sen

İstese imkansızlıklar utanır

Olmazlar sıraya tutuşur

Ki alem sensizliğe de alışır

Evrenin kudretinden

Artık ömrümün lünaparkında

Köşe kapmaca oynuyor özlemlerim

Hep bir atlıkarınca koşuyor gözlerimde

Görüyor musun

Yanaklarımda ki her çizgi

Sensizliğin öznesi

Arzuhalci