Kasımın yirmidördü, Bozkıra bir nur düştü
İyi ki doğdun annem, bize hayat ver annem
Musa dedemin evi pürü neşe cümbüştü
Yukarı mahalleden babama el-ver annem
İşte böyle başlıyor Ayşe Yılmaz’ın ömrü
Beş kardeş büyütürken kalbi dolu hoşgörü
Alim hocayla gelir genç kızlığında görü
Babam bekler kapıda, beriye boşver annem
Kadersiz anneannem hep içinde ukdedir
Merhum dayımla küçük teyzem gamlı yerdedir
Fani dünya çileli, Ünlütürkler uhdedir
İçerin tertemiz ya, sen gül haksever annem
Hepimizle okudu, dersimize ışıktı
Hepimizi doyurdu, soframıza kaşıktı
Lafını ikiletmez, babamıza aşıktı
Ölçtü biçti giydirdi, pek sanatsever annem
Yedi sülalemizi ağırlardı evinde
Eşinin saadeti, dün bugün ödevinde
Teşekkür beklemez ki, siz yeter ki sevin de
De luxe hizmet sunardı misafirperver annem
Sıkıntısını açmaz, kimsecikleri üzmez
Belli olmasın diye dudaklarını büzmez
Namı diğer Gülderen, kaprislere göz süzmez
Gülüne sevdalıysa, dikeni över annem
Daim iyi düşünür, riyaya izni yoktur
Eşi dostu aleme yardımları pek çoktur
İltifata gönlü bol, dedikoduya toktur
Uzak yakın ayırmaz, herkesi sever annem
Nerede kermes olsa çorbada tuzu vardır
Fakir fukaraya aş, kimsesizlere yârdır
Tevazuya okyanus, şımarıklığa dardır
Makbûl adalet bilir, çok hayırsever annem
Hem namazda niyazda, hem sosyal cemiyette
Doğma büyüme meyli laik cumhuriyette
Tek hedefi babama mutlak hakimiyette
Elbet lafım latife, tümden yurtsever annem
Şimdi biz de büyüdük annemizi özleriz
Torunlarına vefa, minnet, hürmet sözleriz
Hangimize gelecek, yollarını gözleriz
İyi ki varsın annem, ruhu münevver annem.
MCU