Ah gönlüm, üzülme.
Senden gidişi ilk değilki.
Anladim ki ben,
O yare sevmeyi öğretemedim.
Sevdayı,aşkı bulsun.
sen onu,
Onsuzda yaşarsın.
Bırak gitsin...
Sen ırmak ol,
Sevdan gönül otağında yeşersin.
Ömrün var oldukça,
Aşkın büyüsün..
Aklımla,yüreğim arasına,
Sabrı bir bir ektim.
Hani senin kalbinde tekdim?
Hayalin puslu,duygular suskun,
Hasretin gözlerimde
Sele döndü.
Can bildigim ben seni,
Ne çok gönlüme,ömrüme almışım..
Gözlerinde,
Bir ömür kaybolmuşum..
Kışın ayazında,
Yüzüme düşen ilk kartanem.
Bulutlara kızıp,
Deli gibi cama vurup süzülen,
Camdan giren ilk yağmur damlam.
Ay bulutlara saklanıp,
Gün geceden ayrılırken,
Dunyamı aydınlatan güneşim.
Yüregimin surlarını yıkıp,
Yüreğine hapseden sendin,
Nerede olursan ol sen hep
Bendesin...
müzeyyen yorgancı