ZİNCİRLER
Anlatılsa
idi şayet bir bir
Yaşamın
ne olduğu
Vazgeçerdim
en baştan inan ki
Hiç
bulaşmazdım yaşamaya
Borcum
da olmazdı.
İstesek
de istemesek de
Mademki
geldik bir kere
Mahkûm
olduk yaşamaya
Öyle
ise sarmalı sevmeli
Çekilmeli
başa gelen
Hazır
olunmalı her an
Sevdanın
çektireceklerine
Asla
isyan etmeden
Kaderin
vereceklerine amenna
Kronometre
sıfırı gösterse de
Yaşarken
yok nasılsa ölüm
Hayaller
angarya olsa da!
Bak
hele uzaklara bir an
Sahilde
yakamozlar
Sanki
ayaklarına uzanmış
Öpüyor
kumsalları
Acımasızca
anılar
Yeniliyor
dalgalara
Gönüller
ve sevgi Allah’ın lütfu
Hiç
zincirlere vurulur mu?
Bir
bakışın, bir gülüşün
Şartı,
yaşı başı, ayıbı
Zamanı
olur mu?
Korkma
hayatı yaşamaktan
Ne
verirse versin
Gönüller
ölecek değil ya
Korkma
sevdadan
Sevgiler
bitecek değil ya
İsyan
etme yaratana
Her
şeyin bir nedeni var
Hesap
soracak değil ya !
Varsın
nasıl geçerse geçsin
Paşa
gönlü bilir zaten
Avuç
açıp dilenip beklemedik ki
Varsın
ömürler tükensin
Bir
nefes istemedik ki
Düşlerle
yaşadık ömür boyu
Süsledik
en güzel sevdaları
Çürüyüp
gitmekte
Gizli
saklı duygular
Kundaklanıp
kaldılar
Yılların
beşiğinde
Köşe
başındaki tezgâhtan
Bir
demet çiçek almalı
Her
akşam üstleri
Bir
sap çiçek taşımalı
Ağzımızın
kenarında rengârenk
O
güzel renkler vursun diye
Yaşamalı
işte
Uçurum
duygusundadır
Çıkmaz
bir sokağa benzer
Avare
avunmalar
Asılır
kalır vitrinlerde
Kartpostallarda
her şey
Öylesine
hülyalı
Daha
vakit var diye
Nasılsa
yaşarız sanırız
Hepsini
toptan
Oysa
emanettir sandıklarımız
İçlerinde
kilitli onca şeylerle
Gel
yaşanır olsun umutlarımız
Gönüller
ve sevgi Allah’ın lütufu
Hiç
zincirlere vurulur mu?