GÜL ÇOCUKLAR

Baba ocağının batmaz güneşi,
Yarına uzanan daldır çocuklar.
Soğuk duvarların yanan ateşi,
Tadı, tuzu, aşı, baldır çocuklar.

Hayat başka güzel onlar gülerken,
Bir sıcak bûseyle gamı silerken,
Gün gelip mürüvvet çağı dolarken,
Gurbet elde esen yeldir çocuklar.

Evin çiçeğidir oğullar, kızlar,
Ah! Çekseler yürek derinden sızlar.
Sevgiyle bakmaya doyamaz gözler,
Cennet-i âlâda güldür çocuklar.

Rabbim göstermesin evlat acısı,
Bir ömür küllenmez derin sancısı,
Ananın babanın narin incisi,
Umuda bağlayan koldur çocuklar.

Kınalı kuzudur emri alınca,
Ölüm bile hoştur, Rabbi bilince,
Vakit tamam olup ecel gelince,
Yüreklerden kopan seldir çocuklar.

Gazi Hüseyin KILBAŞ
( Gül Çocuklar başlıklı yazı Tevhidî tarafından 28.08.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu