İmkansızlıklarda Yaşıyorum
Bilemezdim ne taşlara dayanan yüreğimin bir gün ufacık bir gül parçasıyla yaralanacağını. Bilemezdim yıllardır dostum olan kalem ve kağıdın şimdi yazdıkça beni ağlatacağını. Şimdi, evet korkuyorum. Ama feleğin bana yapacaklarından değil, seni kaybetmekten korkuyorum. Ömrümce seni aradım, şimdi neden kaybetmek isteyeyim? Bir bilsen seni nasıl sevdiğimi. Her gün aşkınla yanıp sana söyleyemediğimi. Aşkın kalbime doldu, taştı ama şu dillere ne bir kelam ne de bir söz ulaştı. Bir tek;" Anla artık seni ne kadar çok sevdiğimi" diyemiyorum ya ona yanıyorum.
Nereye baksam seni görüyorum ama hiçbiri sen değilsin. Sanki kanatlandın da ufuklarda gezersin ama bir bana dönmezsin. Ne diyeyim artık harfler bile bana isyan eder oldu. Yetmiyor! Sensiz bana hiçbir şey yetmiyor. Harfler nasıl yetsin aşkımı anlatmaya? Üzülme sevdiğim! Üzülme imkânsızlıklar var diye. Ben senin için ne imkânsızlıklar aşıp da geldim. Ben imkânsızlıklar içinde doğdum, imkânsızlıklar ile yaşıyorum ve senin için imkânsızlıklar ile ölürüm...
BeniTan
(
İmkansızlıklarda Yaşıyorum başlıklı yazı
BeniTan tarafından
14.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
