Poyrazlar savurur derd ile âhı

Ozan sedasıdır Eylül dediğin

Bulutla yıkansın kalbin siyahı

Gözün ziyasıdır Eylül dediğin

Rûzigar misali akarken zaman

Derin bir hüzündür gönülde kalan

Yaprağın toprağa yüz sürdüğü an

Hazan sayfasıdır Eylül dediğin

Güneşin en hazin dönencesinde

Yağmurun ateşle eğlencesinde

Damla damla yağan düşüncesinde

Sızan duasıdır Eylül dediğin

Gelince mevsimin en güzü dile

Aşkın sararttığı ay yüzü ile

Denk eder geceyi gündüzü bile

Mizan darasıdır Eylül dediğin

Yeşil, mısra ise turuncu beyit

Kırmızı, kıtadır en baskın yiğit

Sarı gazellerle gel şiirde yit

Sözün şifasıdır Eylül dediğin

Not: Sevgili Maksude ile yaptığımız bir Eylül sohbeti sonrası dökülen gönül damlalarımızdır.