Uzaktan bir uğultu, yaklaşır yavaş yavaş
"Hepimiz Ermeniyiz" dedirtir el parası
Neden ruhum azapta, kimle anne bu savaş
Bu alkışlar bize mi, Bıkmıştık, tam sırası..
Doğrulsak yerimizden, gelir miyiz göz göze
Muhtacız biz de anne, bir kaç minnetli söze
Neden başlar dönük ki, kimse bakmaz bu yüze?
Çok mu çirkiniz anne, Bunlar , kurşun yarası..
Paris, Roma, Viyana, daha onlarca şehir
Karabağ, Anadolu, Türk kanı oldu nehir
Al kınalı geline, canı vermiştik mehir
O yüzden mi uzuyor, bu ihanet sırası..
Yolları geçmiyor mu, hiç Edirnekapıdan
Selam versinler yeter, el sallayıp kapıdan
Korkuyorlar mı yoksa, toprak altı yapıdan
Kan değil kefen anne, vatanın hatırası...
İyi duydum bu sefer, bunlar Ermeni ana
Taşınmadıysak eğer, nerden geldi vatana
Diyet diye mi verdik yoksa üç şarlatana
Kaç kez ölürüz daha, yüzde zulüm karası
Tez geçti kalabalık, hiç kimse uğramadı
Yenikapı neresi, mihmandar soramadı
Gem’i tutan biliyor, bakma dedi "Sür Atı"
Kopuz dururken ana, T/t ürkü çaldı curası
Çekil üstümden anne, haydi kalkın kardaşlar
Burası Türkün yurdu, boşa mı düştü başlar
Ey ruhum, salın özgür, bekleyin dağlar, taşlar
Sahipsiz değil vatan, Türklük Ata mirası
erol başçı
Hepimiz Ermeniyiz diye Edirnekapı şehitliği önünde geçerlerken.
