Saçlarımda
Bitmeyen masallar
Kirpiklerimde
Güneşten damlacıklar vardı…
Aklımızın ücrasında kuş sesleri
Üryanlığımıza ay ışığı düşer
En güzel sevda türkülerini biz söylerdik
Neferiydik sınıfsız orduların
Kimliklerimiz sevgi pembesi
Kardelenler koyağıydı mekânımız
Tutuklusuyduk bir şehrin
Hüzünlerini masumiyetimizle kucaklar
Sevgimizle aydınlatırdık karanlığını
Akıp geçerdi mevsimler su gibi
Ruhumuzda deli devran aşk esintileri
Günü gün edip yok sayardık yarını
An gidişin
Mevsim isyan
Hasretin yüreğimde şafak ayazı
İçimde sahipsiz tufanlar
Beni tek anlayan yine ben
O gitti diyemiyorum soranlara
Kentin hüznüyle başbaşayım
Bakışlarımın buğusunda gözyaşı
İçimde titrek bir acı yokluğun
Kardeş bildiğim gecenin koynunda
Sana bitimsiz şiirler yazasım
Ve bir mum misali yanıp eriyesim var
Şimdi yağmur yağıyor bizim sokaklarda
Senin pencerenin ışığı yanıyor
benim sol yanım
Damla damla sana kanıyor
#Hüzünlükent
(
Bir Masal Dı başlıklı yazı
Hüzünlükent tarafından
4.10.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
