Yine geçti baharın, tadına varamadın
Kısacık ömrün ama, her mevsim dilde adın
En güzel günlerini, gönlümüzde yaşadın
Her sene bu mevsimde, beklenensin Şakayık
Gülünce gülden güzel, dudak pembesi rengin
Mis koksa da olamaz, Mayıs gülleri dengin
Papatya, lalelerle her yıl süren bu cengin
Gönlümdeki galibi, yine sensin Şakayık
Şakayık zamanıydı, tanıştırdım seninle
Küçücük avuçları, çiçeklendi teninle
Bana dönüp gülerken, goncalanmış beninle
Bilemedim güzele, o mu densin Şakayık?
Her yıl burda beklesem, tomurcuktan toprağa
Ondan koku kaldı mı, şu çiçeğe yaprağa
Öpsem seni benzer mi, yari öpmüş dudağa
Kaç bahar daha bu aşk, ertelensin Şakayık?
