Umutlar!

Kara kuru bir bulutun çırağı

Avurtlarım kaç kez yandı

Dilim damağım ekşi

Saçlarımda toz bulutu

Ellerim yok anne

Ellerim…

Hangi acıya tutunuyor ellerim/

 

Gelmezdim;

Yeterdi bana

Üç evlek tarla

Bir göz oda

Birkaç koyun

Ve tavuk…

 

Betona sarmazdım yazgıları

Yazgılar kötü

Yazgılar beter

Çeyiz düzerdim

Erliğinize…

 

Bak!

Ayda gülümsüyor delikten

Bir çift çipil göz

Bir çift umuttur

Hatırıma…

Ölmez otu saklamışlar

Kara bahtıma/

 

Anne;

Bugün de ölmedim diyesim yok

Cehalet sanat olmuş

Yıl geçmiş üstünden

Demirsiz acılar

Betonlu ahlar

Örtüldü

Üstüme

 

Üstüme geliyor

İnsanlık/

Daha

Bitmemiştir

Umarım…

( Üstümüze Yıkılan İnsanlık başlıklı yazı prens tarafından 4.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu