Atmış yılın üzeri bıraktığın yerdeyim
Büyümeden duruyor bendeki çocukluğun.
Her aklıma gelişte sırılsıklam terdeyim
Etkisini koruyor bendeki çocukluğun.
Papatya çiçeğiyle falımıza bakardık
Olumlu göstereni yakamıza takardık
Çayda çağlayan gibi şırıl şırıl akardık
Hal hatırı soruyor bendeki çocukluğun.
Ellik takıp orakla ekin biçme denerdik
Üçlü daire çizer çemberinde dönerdik
Sevgi dolu bakışla oynar koşar sinerdik
Hala onu arıyor bendeki çocukluğun.
Elimiz ayağımız pamuk gibiydi pamuk
Çamurdan ev yapardık kapı pencere yamuk
Gözlerimin önünde endamı yumuk yumuk
Parmakla el sarıyor bendeki çocukluğun.
Anılarımız canlı vicdan denen ekranda
İçime işlemiş has özellikler var arkanda
Ne zaman yalnız kalsam inziva bir mekanda
Tatlı hayal kuruyor bendeki çocukluğun.
Olduğun yer uzak mı, yakın mı bilmiyorum
Sağlıklı kal mutlu ol bahane bulmuyorum
Birfâni der sadece unutup kalmıyorum
Yine işe yarıyor bendeki çocukluğun.
BİRFÂNİ - Kasım - 2020
(
Bendeki Çocukluğun başlıklı yazı
BİRFANİ tarafından
7.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
