İstanbul Ve Letafet
Ey uyku bilmez şehri latif!
Gül mü lale mi deseler
Goncayı beis eylerdim
Muzdaripsin geceden
Biliyorum ağlayışını
Tınılar yükseliyor
Mabedinde.
Aşiyanda uykudasın sen
Ne aşklarını yaşadın gönül sarısı.
Ne suların bulandı gül kurusu.
Vaftizli yüreğin
Kutsandın...
Futuhatında
Kızılı kuşandın…
Sen ki aşkları aşıkları
Gül bahçelerinde saklardın
Bir kemanın buğulu nağmesi,
Düşerken geceye
Nedim olursun şiirin gizinde
Bakışların hala ihtişam
Baki olup gök kubbede
Bir başka alaz ateşi dünden
Ahh !bir bakabilsem
Yedi tependen
Meşveret istemem yeter bana tınısı.
Haşimin sözünden.
Görüyorum ,duyuyorum…
Velinin gözünden.
Bin değil bir stanbul yeter bana
Denizdin abanoz renginde dünya.
Sen değil bizdin görüyordum güya.
Bir ağırlıK aşkım, düştü ki suya.
Hesab bilmem, diyorlar kümülatif…
(
İstanbul Ve Letafet başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
13.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
