ÖLMEDEN CENNET İSTEMEK
Doymayı
bilmez insan; brüt değil, net ister
Yarını
yedeğinde tutmaya senet ister
Bilse
de sonsuzluğun yolu ölümden geçer
Tuhaftır
insanoğlu, ölmeden cennet ister
GÜZ MEVSİMİ
Nedamet
gözyaşları çoğaldı, dize geldi
Karakış
göz kırpıyor, mevsimler güze geldi
Vakit
tamamdır diyor şakağımdaki aklar
Yaşamak
için ölmek sırası bize geldi
KEMİKSİZ
Bugün
fırtına biçen, bil ki dün rüzgâr ekti
Kul
dünyada kirlendi, her doğan bir melekti
Sözün
gümüş olduğu yerde altındır sükût
İnsan
her ne çektiyse kemiksizinden çekti
KURTULUŞ
Bazen
öne fırlayan, bazen pusan kurtulur
Kimi
zaman konuşan, kimi susan kurtulur
Baldırandan
farksızdır, kuşatır idrâkleri
Kimi
fikir zehirdir, zehri kusan kurtulur
GÖNÜL BAĞI
Arzı
yağmalayanlar, yaşanmaz kıldı çağı
Kendisine
bengisu, ele içirdi ağı
Zorda
görünmez olur iyi günün dostları
Menfaat
bağı çürük, çeliktir gönül bağı
HAKİKİ DOST
Vatan
yaşasın diye ölen hakiki dosttur
Kalbiyle
mazlumlara gülen hakiki dosttur
Kendisi
aç kalsa da, bunu umursamadan
Ekmeğini
ikiye bölen hakiki dosttur
M.
NİHAT MALKOÇ