Hiç etmek mi sevmek mi var gayende?
Fırat’tım,Dicle’ydim kuruttun Zilan.
Acılara müptelayım sayende,
Sen beni gülmekten soğuttun Zilan.

Bir buluttun sana açtım, muhtaçtım,
Başkasından kışım gibi hep kaçtım.
Bahar bildim dikenlikte renk saçtım,
Yağmadın, damladın, avuttun Zilan.

Nice düştüm hep kalkmayı başardım,
Senden önce keyfe keder yaşardım.
Dert dağ olsa Ferhat gibi aşardım,
Sen beni soldurdun, sararttın Zilan .

Neden sende vicdan mefta aşk kayıp!
Bir gün olsun ne hal bildin ne ayıp!
Gözlerimden gülüşünü saklayıp,
Hangi soysuzlara dağıttın Zilan!

Senden evvel çektiklerim yetmişti,
Şair gönlüm şans vermeye itmişti.
Böyle zulmü hangi zalim etmişti,
Timur'u, Cengiz’i arattın Zilan!

Yezit miydi hayatının örneği!
Düşman değil sen doğrulttun tüfeği!
El kaldırmış sana teslim yüreği,
Acımadan vurdun, kanattın Zilan!

Alıp vursan taştan taşa başını,
Yine çatmaz sana gönlüm kaşını,
Hazmetmezdi bir hasretin aşını,
Sabrımın haddini abarttın Zilan.

M.Musa Tolay
( Zilan başlıklı yazı Musa Tolay tarafından 3.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu