Aşk muhabbetsiz olmaz , yollarda inişsiz çıkışsız ...
Dinler yaşanmak için var , yaşamayansa akılsız !


Kalbimin tek ilacı reçetem , Rabbimi zikir ...
Neye yarardı akıl , olmasaydı eğer fikir .


Ne cennetini isteriz ne de cehennemi
Yeter ki göster bize , o güzel cemalini .


Ne doğduğun yaştasın , ne de olduğun yaşta kalacaksın ...
Seni yaratan Rabbini sen , daha ne zaman anacaksın ?


Elbisesi var üstünde , sayılır adamdan !
Anlayamaz , düşmeyense düşenin halından ...


Taşıyamaz oldum , gövdemde şu hoyrat başımı ...
İyilik etsem kötülük bulurum , kiminle paylaşsam aşımı .


Kardeştir ; iman ile amel birbirinden ayrılmaz ...
İman amelsiz , amel imansız bir işe yaramaz .


Azgın suya benzer nefis , dalgalandıkça bulanır …
Çıkar ortaya her şey , kir ve pislik üstte kalır .


Ne oldum dememeli , ne olacağım demeli …
Var ile yok’un arası soğan zarı zerresi .


Kabirlerde sessizlik var , ruhlarda da bekleyiş ...
Güzel şey olsa gerek , başka alemde diriliş .


Yıkık viraneye dönmüş , kalmamış bir gaye ,
Yaradan’ı inkar eden imansız divane .


İnsan ecele mi , ecel insana mı gider sanırsın ,
Alınyazını yazanı sen , nasıl da tanıyamazsın ?


Rızkı veren Allah , şükretmesini bilmeli .
Neylerse güzel eyler , her şey onun eseri ...


İnsan , sanki saat gibi kurulu bir zemberek ;
Ruh terk etti bedeni , gerçeği haber vererek ...


Bir elde beş parmak , hepsi uzunlu kısalı ...
Keserdim sol elimi ; görevi olmasaydı .


Ne kadar çalışırsan çalış , rızkın kadar görürsün
Ne hırslı ol nede cimri , sanma acından ölürsün .


Dolaşırken ensemde , ölüm denen hakikat ,
Otursam neye yarar , benim olsa payitaht .


Ne çektimse dilimden , ne çektimse dilimden ...
Konuşmamak her şeye , artık hayat felsefem .


Ölüm ; yok olmak demek değil başka bir aleme geçiş .
Korkulur öyleyse neden ? Niye bunca isyan , direniş ...


Pas tutmuş kalpler , zayıflamış iman ,
Maddede mana , manada yok insan ...


Mürşidim Kur’an , dostum ise Allah .
Der ; ümmetim , Peygamberim inşallah ...


Yoktur yarınımız , dünümüzü ararız …
Var isek bugün biz , değil zarar kardayız .


Yorulmuş bedenim hep dalgalarla boğuşur
Ruhum huzura ancak , ancak seninle kavuşur.


Bir hakikat var ki ; yatıyor o da yerde ...
Götüren gördün mü , cep var mıydı kefende ?


Nefisin her istediğin yapmamaksa marifet
Yatmış pusuya şeytan , bekler fırsat’ı ganimet .


Marifet sende mi , yoksa sana yazdıran Rabb’inde mi ?
Kuş çırpamazdı kanadını , sen de yazmaya elini ...


Ben dururum o durur , sanki gölgem mıhlanmış ,
Ruh çıkmış bedenden , geriye kalan yalanmış


Ömür ; meçhulde dolaşan iki yalın ayak !
Çalınır kapın zamansız , gün gelir tak , tak , tak .


Şükürler olsun ! Her şeyi yoktan var edene ,
Secdeler olsun ! Ölüyü de dirilten Rabb’e .


Bir değil ; bir kaç baş olsam da hep eğilsem secdeye.
Ağlasam günahlarıma , gündüzler kalır geceye…


Ey ! kimsesizler kimsesizi kimsesizlere sen varsın ...
Kimsesizim diyen kimseler , ben kimsesizim sanmasın.


Sev ; seni sevmeyeni de , yaratandan ötürü ...
Kırılmasın hiç gönüller , ne güzel şey hoşgörü .


Çıkmaz ki ; beynimden tabutun o gıcırtısı ...
Hiç kalır yanında , musiki ve sanatçısı .


Ölüm ; ölene kurtuluş , kalana ise zindan ...
Çıkacaksın yolculuğa , son araban tahtadan .


Kanat taksan solucana , uçar mı havada ?
Alimde ilmine yansın , takvada zayıfsa ...


Varılmaz ki hakikate , çekilmezse meşakkat
Yoldur ; hakikate giden kısacası Tarikat .


Söz bilirsen söze karış , söz söze benzesin …
Öyle bir söz söyle ki ; seni herkes dinlesin .


Dünya ; inanana cehennem , inanmayana cennet .
Gidilecek tek bir yol var ki , o da Kur’ân ve sünnet.


Fıtratın zinciri kopmuş ; edep , haya , ar , namus ...
Bedenler teşhirde , canlı kilo kavun ve karpuz .


Yoktan var edene nedir ki ; vardan var etmek ?
Sanma ki , ölen canlı tekrar dirilmeyecek …


Ben dururum o durur , sanki gölgem mıhlanmış !
Ruh çıkmış bedenden , geriye kalansa yalanmış ...


Kedi bakar ciğere , ciğer ise bakamaz
Akılsız fikir ise , hiç bir işe yaramaz ...


Yok ise kalplerde iman , yanamaz aşkla insan …
Gayesini bilmeyenler , olacak bir gün pişman .


Kalbidir Yasin-i şerif , kitabımız Kur’anın
Uzun olsun ömrü , kabrimde bir kez okuyanın .


Yürü ayaklarım yürü , yok sana bu dünyada rahat …
Yetişemezsin ardı sıra , taksanda arkana kanat .

Aydınlatır ortalığı , çıra yanar kül olur ...
Sevgisi dünya olanın , kalbi çabuk yorulur.


Almaksa çok kolay , vermek ise zordur
Titriyorsa eller , hayr’ın hep boş olur ...








( Özlü Kısa Sözler başlıklı yazı Orhan Tamtürk tarafından 16.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu