BANA
KALSA
Şu yalan
dünyada
En çok
yalnızlığı sevdim ben
Yalnızlıkta
tanıdım kendimi
Ve
kendimdekini
Önemli
olan da buydu
Bendekini
, fark edince
Yalnızlığın
güzel olduğunu anlıyor insan
Kalabalıklarda
kaybolup gidiyorsun
Amacın
olmuyor
Ne kadar
ve nasıl yaşadığının önemi kalmıyor
Tercih, bana kalmış olsa
Bir
karavanım olsun isterim
Üç beş de
lisan bilsem
Belli bir
gelirim olsun
Dünyayı
gezebilsem derdim
Dostum
arkadaşım, yoldaşım
Bende
benimle olduktan sonra
Ağrısız
da olurdu başım
Ne
sorumluluk bilirdim
Ne
kalıtsal derdim olurdu
Seversen
sevilirsin
Kedin,
köpeğin varsa, bilirsin!
Ne de
vefakardırlar onlar
Aile
kavramın yoksa da
Rahatça
tarafsız olabilirsin
Benim
demeyi bilmez
Sevgi ve
merhamet kefelerin
Dengede
kalabilirdi
Kolay
elbette böyle yaşamak
Oysa
sunulan hayat
Engelli
yarış, hep tökezleriz, hep düşeriz
Zor tabi
engebeli arazide, yürümek
Cesaret
ister, yürek ister, güç ister
Yorulup
dinlenmenin tadı da bir başka güzel
Yine
diyelim, her şey yerli yerinde
Her şey
olması gerektiği gibi
EYVALLAH
eminnur güler acar