Bir günün yorgunluğun ardında
Düştüm yola vardım eve
Oturdum üst komşunun
Üstüme serin gölge yapan
O verandasının altına

Sırtımı iyice yasladım
Sandalyenin sırt kısmına
Başımı kaldırıp baktım gökyüzüne
Hava dolu gri bulutlarla
Yok aradığım mavi manzara

Kaynayan kazan  gibi kafa
Yada dipsiz karanlık kuyu
Sönmeyen yangınlar var
Halen yüreğimde içeyim dedim
İçilmiyor acı suyu

Derken demlenmiş taze çayı
Ocaktan alıp bıraktım masaya
Buharı tütüyor doldurdugum bardakta
Yudumlamaya başladım ağır ağır
iyi geliyordu ruhumun bedenimin yorgunluğuna

Saatler geçti oturduğum yerde
Sanki kök salmıştım
Bedeni taşıyan ayaklar
Tükemişti tüm gücünü
kolarım baston oldu oturduğum yerde kalkmaya

Giresim yoktu eve
Üstüme üstüme geliyordu duvarlar
Her yanında sağır edici bir sessizlik
Akşam ile geceyi hatırlatıyordu
Başımı çevirip baktığım duvardaki saat

Kedilere ve rüzgara kalan
Sokağa bakıyordum camdan
Birde sarımsı ışık saçan lambarına
Kaybetmiş özgürlüğümü arıyor gibiyim
Geniş dünyanın bana daralan alanında
( Baktım Gökyüzüne Dolu Gri Bulutlar başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 12.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu